داركوبِ سياهِ بزرگ

در سال‌های پايانیِ قرن نوزده، اكثر هنرمندان نگاهی دور از شهرهای شلوغ و مملو از دود در نقاشی‌هایشان داشتند. پل گوگنِ فرانسوی روشی اصيل و ماندگار از زندگی در جزيره تاهيتی يافت. هنرمندانِ فنلاندی ريشه‌های فرهنگی و اصيلِ فنلاند را در جنگل‌های كارِليان و درياچه‌های بومی جستجو می‌كردند. «داركوبِ سياهِ بزرگ» به هنرمندیِ ليک پاناژاروی در كوسامو در كارِليای شرقی نقاشی شده بود؛ كوسامو اكنون متعلق به خاکِ روسيه است. تنهايیِ داركوب در جنگلِ‌ بی‌سكنه كه به هنرمندیِ آكسِلی گالِن-كالِلا تصوير شده است حسی حقيقی و ناب از طبيعت بيان می‌كند و همچنين يكپارچكی و گزندناپذيریِ طبيعتِ وحش را. 

سپاس از يوروپينا برای نمايشِ اين اثر

 يوروپينا پلتفرمی آنلاين است كه توسط اتحاديه اروپا ساخته شده است؛ اين پلتفرم شامل مجموعه‌های ديجيتالیِ موزه‌های هنری‌ست. 

پی‌نوشت: در اينجا آثار نقاشی از دشت و صحرا ببينيد: از مناظرِ شاعرانه تا موضوعات اجتماعی