Carl Spitzweg
تابلوی کتابخوان، نمونه ی بارز سبک فکاهی و حکایت گونه ی اشپیتسوگ و به طور کلی مشخصه ی هنر سبک بیدرمایر (در منطقه ی کشورهای اتحاد آلمان و امپراتوری اتریش) است. این نقاشی بیانگر حالت درون نگرانه و محافظه کارانه ی اروپا در فاصله ی بین پایان جنگ های ناپلئونی و انقلاب های 1848 است، اما همزمان با مجسم کردن آن نگرشها درقالب این ادیب سالخورده که نسبت به کاروبار جهان دنیوی بی توجه است، تلنگری مسخره آمیز به همه ی آنهاست.
این نقاشی، یک دوستدار کتاب سالخورده ای را نشان می دهد که به صورت نامنظمی لباس پوشیده است و روی نردبان کتابخانه با حجم زیادی کتاب که در زیر بغل و بین پاهایش چپانده است، ایستاده و با نزدیک بینی به یک کتاب نگاه می کند. او که کاملا غرق در پژوهش هایش است، از محیط شاهانه و کشیشی باروک بی خبر است. او به شدت خیره به کتابی است که در این کتابخانه ی قدیمی پر از گردوخاک و مزین به فرسکوی سقف است که دیدگاه خودپسندانه ای را بازتاب می کند و ارجاعی به ارزش های محافظه کارانه ی تاثیرگذار بر اروپای آن دوران است. این نقاشی دو سال بعد از انقلاب های سال 1848 که شوکی به آن جهان استوار وارد کرده بود و تجسمی از تنهایی پر گردوخاک این کتابخانه است، اجرا شد. در قسمت چپ پایین تر نقاشی، یک کره ی قدیمی محوشده دیده می شود. کتابخوان علاقه ای به دنیای بیرون از کتابخانه ندارد درحالیکه مجذوب دانش گذشته است.
روز جهانی کتاب مبارک! :)) اگر دنبال کتابی برای خواندن هستید، به مجموعه ی ما در اینجا که از بین بهترین کتابهای ویژه ی هنردوستان است، سربزنید!