جولی مانه و سگ‌اش

بعد از مرگ همسر برت موریسو، یعنی یوجین مانه (از برادران اوارد مانه)، در سال 1892، موریسو به همراه دخترش به آپارتمانی کوچک در خیابان رو وبر واقع در منطقه شانزده پاریس نقل مکان کرد. در سال 1893 جولی در اتاق پذیرایی و در کنار مبلی زیبا، صندلی‌هایی به سبک لویی شانزدهم و پس‌زمینه دیواری که با نقاشی‌های ژاپنی مزین شده بود، نقاشی‌هایی که احتمالا مادرش در ازای نقاشی‌های خودش مبادله کرده بود، ژست گرفت. جولی که هنوز عزادار است لباسی ابریشمی سیاه با کمری تنگ و آستین‌های پف‌دار به تن دارد. او به همراه سگ‌اش «لائرت»، که شاعر نمادگرا استفان مالارمه  به او هدیه داده بود، دیده می‌شود. زمانی که برت موریسو در سال 1895 فوت کرد، استفان قیم این دختر نوجوان شد. مالارمه بعد از مرگ موریسو و در سال 1896 با تلاش بسیار نمایشگاهی از آثار او را به پا کرد. 

در صورتی که مایل به کسب اطلاعات بیشتر از امپرسیونیست‌ها مثل برت موریسو هستید می‌توانید سری به دوره امپرسیونیستی ما بزنید. 

پ.ن: جولی مانه کودکی‌ای جالب داشت و هنرمندان بزرگ او را احاطه کرده بودند. حتی بعد از مرگ نابهنگام والدین و یتیم شدن در شانزده سالگی، او صحنه را ترک نکرد و برای بسیاری از جمله پیر آگوست رنوار ژست گرفت. داستان شگفت‌انگیز زندگی جولی مانه را بخوانید!