این شاهکار جذاب از اواخر قرون وسطی، در مجموعهی KMSKA برجستهترین است. مریم عذرا همراه اسرافیل و کروبیان اثر ژان فوکه، به طور قابلتوجهای مدرن است. نقاش دربار فرانسوی، ژان فوکه، این نقاشی را در اواسط قرن پانزدهم کشید. فوکه مریم باکره را به مثابهی ملکهی بهشت، مادر بلندمرتبهی خداوند کشیدهاست. استفادهی نامتعارف و زیاد رنگ و با این ارائهی برجسته، نقاشی را بسیار خیرهکنندهکردهاست.
مریم خشک و ساکن برروی اورنگ نشسته یا شاید ایستادهاست! تعداد نه فرشته در اطراف او جمع شدهاند. سه کروبی آبی، نماد اخلاص و عنصر هوا و همچنین شش اسرافیل قرمز که نماد عشق و عنصر آتش هستند. مریم در لباس اشرافی قرن پانزدهم دیدهمیشود. ردا و تاج، عظمتش را بیشتر میکنند. کمر محکمبستهشدهی او سینهی عریان و پرش را برجستهتر و تاحدودی نقاشی را اروتیک کردهاست. آگنه سورل، احتمالا مدل مریم بودهاست. بانو و مشاور چارلز ششم، که برای زیباییاش هم مشهور بود هم تا حدودی بدنام. به عنوان مریم شیردهنده، سورل توانست ایدهآل زیبایی را تجسم بخشد.
فوکه با این نقاشی از مریم مقدس به عنوان زنی هوسران و مدروز سنت شکنی کرد. مشخصه هایش، تفکیک شیشهای و نگاه غایبیست که او به فیگورها را بخشیدهاست. کودک که روی پای مریم نشستهاست، به شیر و سینه میلی ندارد و انگار مریم، او را به مکیدن تشویق نمیکند. مسیح کودک بر چیز دیگری تمرکز کردهاست، او به بال دیگر لته، خصوصا به حامی خود، اتین شوالیه، اشاره میکند، شاید کودک به مادر خود میگوید،" آن مرد شایستهی جایگاه ویژهای در بهشت است. او را در جای مناسبی قرار میدهی؟"
ما این نقاشی بینظیر را باتشکر از آکادمی سلطنتی هنرهای زیبای آنتورپ (KMSKA) نمایش میدهیم.
پ.ن: نقاشیهای بیشماری از مریم مقدس در تاریخ هنر داریم. با چند مثال تفاوت آنهارا ببینید: جوتو، فرافیلیپولیپی، ادوارد مونش و سالوادور دالی.