امیل کلاوس پس از تحصیل در آکادمی آنتورپ، حدود ده سال بر رئالیسمی متعارف و الهام گرفته از جامعه کار کرد. از سال ۱۸۸۳، او استودیوی خود را در روستای آستن در نزدیکی خنت تأسیس کرد و در طی سالها به آنجا رفت. دیدگاههای کلود مونه و همکارانش، که کلاوس آثارشان را در پاریس دیده بود، و تمایل خود به نقاشی در فضای باز، او را در حدود سال ۱۸۹۰ به سمت سبکی سوق داد که در آن رئالیسم و امپرسیونیسم با هم ترکیب شدند. در سال ۱۹۰۴، او و چند نفر از همفکرانش انجمن زندگی و روشنایی یا Vie et Lumière را تأسیس کردند. از آنجایی که اعضا عمدتا بر روی به تصویر کشیدن جلوههای نور تمرکز داشتند، منتقدان هنری به آنها نام لومینیست را دادند. این جنبش آخرین دگردیسی بزرگ امپرسیونیسم در بلژیک بود. در طول جنگ جهانی اول، امیل کلاوس به لندن گریخت و در آنجا مناظر متعددی از تیمز نقاشی کرد. او نیز مانند ویلیام ترنر و کلود مونه، به شکست نور در جو مرطوب و مه لندن توجه ویژهای داشت.
ما اثر امروز را به لطف موزههای سلطنتی هنرهای زیبای بلژیک ارائه میکنیم.
پ.ن: مجموعه عالی موزههای سلطنتی هنرهای زیبای بلژیک را با گلچین ما بررسی کنید. ♥
پ.پ.ن: امپرسیونیسم در آغاز قرن بیستم برای هنرمندان بسیار مهم بود. شما می توانید در مورد این پدیده از دورهی عظیم امپرسیونیسم ما بیشتر بیاموزید.