خوشه‌چینان

امروز روز جهانی کارگران است، تجلیلی برای کارگران و طبقه‌ی کارگر که توسط جنبش کارگری بین‌المللی ترویج می‌شود. این بزرگداشت هرساله در روز مِی (اولین روز ماه مِی) اتفاق می‌افتد.

این تیم بحث طولانی در رابطه با اینکه امروز چه چیزی به شما نشان بدهد داشت. ما می‌دانیم وضعیت فعلی چگونه است؛ بسیاری از شما ممکن است بیکار شده‌ و یا در وضعیت بسیار سختی قرار داشته باشید. بنابراین تصمیم گرفتیم به شما چیزی کلاسیک نشان بدهیم، خوشه‌چینان، نقاشی شده توسط ژان‌فرانسوا میله. این نقاشی سه زن دهقان را درحال خوشه‌چینی ساقه‌های پراکنده‌ی گندم، بعد از درو به تصویر می‌کشد.

میله از خوشه‌چینان در سالن ۱۸۵۷ رونمایی کرد. این بلافاصله انتقادات منفی را از طبقات متوسط و بالا که موضوع را با بدگمانی ورانداز کردند جلب کرد: یک منتقد هنری که برای سایر پاریسی‌ها صحبت می‌کرد، علامتی نگران‌کننده از "سکوهای اعدام ۱۷۹۳" در آن مشاهده کرد. طبقه‌ی ثروتمند که به تازگی از انقلاب ۱۸۴۸ فرانسه بیرون آمده بود، این نقاشی را تمجید کننده‌ی کارگر طبقه‌ی پایین یافت. این برای آن‌ها یادآور این بود که جامعه فرانسه بر زحمات توده‌های کارگر بناشده است و زمین‌داران، این طبقه‌ی کارگر را با جنبش رو به رشد سوسیالیسم پیوند دادند.

همچنین خوشه‌چینان میله به خاطر اندازه بزرگش به خوبی درک نشد و معمولا به سبک نقاشی‌های مذهبی یا اساطیری اختصاص یافت. ولی این نقاشی نشان‌دهنده‌ی یک دید واقعی از فقر و طبقه کارگر است. این نقاشی شواهدی از نقش میله به عنوان یک منتقد اجتماعی دوران خودش ارائه می‌کند. ترسیم رک و راست میله از سه زن بی‌نوای قوزکرده و جدا افتاده از کارگران و محصول فراوان که در دوردست قرار دارد، نشان دهنده‌ی توجه وی، اگر نه لزوما همدردی، با فلاکت فقیرترین اعضای جامعه است.

پی‌نوشت: همچنین لیست نقاشی‌ها ما را که نشان‌دهنده‌ی مشاغلی هستند که دیگر وجود ندارند (یا اینگونه به نظر می‌رسد) در اینجا ببینید!