ونوس

امروز آخرین روز از ماه ویژه با مجموعه گالری ملی قدیمی و گالری گمالده (موزه‌های دولتی برلین) در برلین است. امیدواریم که از آن لذت برده باشید! :)

هیچ تصویر دیگری از بوتیچلی به اندازه پرتره‌ی او از الهه عشق که برهنه ایستاده و با موهایش که دورش پیچیده شده‌است بازی می‌کند، شناخته شده‌تر نیست. در این‌جا برای اولین بار پس از دوران باستان، به نظر می‌رسد زنی برهنه فقط به دلیل جذابیت شهوانی‌اش ارزش به تصویرکشیده شدن دارد. این به هیچ وجه نشان‌دهنده‌ی وفاداری کامل به مدل واقعی نیست، بلکه نمایانگر ایده‌آلی است که با سَبکی عالی ایجاد شده‌است. حالت مشخصِ او تقلیدی از نمونه‌ی باستانی ونوس پودیکا است که محجوبانه تلاش می‌کند برهنگی‌اش را با دو دست بپوشاند. نقاشی برلین که اجرای آن روی بوم هنوز هم در این دوران یک استثناء محسوب می‌شود، فقط روی بدن الهه متمرکز شده‌است. او مانند یک مجسمه، در اندازه‌ی واقعی و جداافتاده در کُنتراپُستو (ایستایی تقابلی) کلاسیک بر لبه‌ی یک سنگ خاکستری ایستاده‌است.

موضوع در این‌جا برخلاف نقاشی معروف با چهره‌های فراوان در اوفیتزی فلورانس، تولد ونوس نیست. در این‌جا او تنها و به طور مستقیم در مقابل دیدگان ایستاده‌است.

مورخ هنر فلورانس، جورجو وازاری، گزارش می‌دهد که بوتیچلی تصاویر بسیاری از زنان برهنه زیبا را برای بسیاری از کاخ‌های شهر خود نقاشی کرده‌است.

پی‌نوشت: شما احتمالا ساندرو بوتیچلی را به خاطر نقاشی معروف پریماورا می‌شناسید. در این‌جا هفت مورد وجود دارد که در مورد آن نمی‌دانید!