John Russell
نقاش استرالیایی، جان پیتر راسل، در استودیوی فرناند کورمون با ونسان آشنا شد. او درسال 1886، پرتره‌ی دوستش را با سبکی مرسوم و واقع‌گرایانه کشید. مشخص است که او از عکاسی تاثیرگرفته بود، هرچند که صورت و دست هنوز رگه‌هایی از امپرسیونیسم (دریافت‌گرایی) دارند. این پرتره در اصل به این تاریکی نیست. هنرمند دیگری، آرچیبالد استندیش هتریک، ونگوگ را در استودیوی راسل ملاقات کرده بود. بعدتر تعریف می‌کرد که راسل ابتدا پرتره‌ی او را با کت آبی راه‌راهی تکمیل کرد. شما میتوانید در حقیقت راه‌راه های آبی کوچکی را در لبه‌ی پایینی نقاشی ببینید. بررسی‌ها نشان می‌دهند که واژه‌ی «ونسان» به صورت دوستانه و خودمانی در قرمزی سر ونگوگ کشیده‌شده است از نظر هتریک، این دقیق‌ترین پرتره از ونگوگ است. یعنی واقع‌گرایانه‌تر از دیگر آثار هنرمندان یا حتی خود‌نگاره‌های ونگوگ است. ونگوگ بسیار جذب این نقاشی شده بود. سال‌های بعد، او در نامه‌ای به تئو نوشت: مراقب پرتره‌ی راسل باش که برای من بسیار ارزنده است.
نقاشی امروز را با تشکر از موزه‌ی ونگوگ در آمستردام نمایش می‌دهیم :)
پ.ن: در این‌جا ده خودنگاره‌ی ونسان ونگوگ را داریم که دیدنی هستند. ( و تعدادی از پرتره‌هایش توسط هنرمندان دیگر به عنوان پاداش!)