زنی از انبه

زنی از انبه یکی از اولین آثار در حدود 70 نقاشی گوگن است که در اولین بازدید از تاهیتی تولید شده است.

تا سال 1890 میلادی، گوگن به این نکته پی برده بود که می خواهد تاهیتی را به مقصد هنری برگزیند. حراج موفقیت آمیز نقاشی ها در پاریس به همراه سایر برنامه ها، از جمله یک ضیافت و یک کنسرت خیریه، بودجه لازم را فراهم کرد. گوگن پس از دیدار از همسر و فرزندان خود در کپنهاگ، که به آخرین دیدار آن ها تبدیل شد، در تاریخ 1 آوریل 1891 میلادی به مقصد تاهیتی سفر کرد، در حالی که قول داد به عنوان مردی ثروتمند برای شروعی دوباره بر میگردد. قصد او فرار از تمدن اروپا و "هر چیزی که مصنوعی و متعارف است" بود.

او سه ماه اول را در پپیته، پایتخت مستعمره گذراند و در حالی که آنجا بسیار تحت تأثیر فرهنگ فرانسه و اروپا قرار گرفته بود. سپس، او تصمیم گرفت استودیوی خود را در ماتیا، پپهاری، در حدود 45 کیلومتری پپیته راه اندازی کند و خود را در یک کلبه بامبو به سبک بومی مستقر کند. در اینجا او نقاشی هایی خلق کرد که تاهیتی را به تصویر می کشد.

گوگن بعداً یک سفرنامه نوشت (اولین بار در سال 1901 میلادی منتشر شد) با عنوان نووا نووا، که در اصل به عنوان تفسیری از نقاشی های او و توصیف تجربیات او در تاهیتی تصور می شود. منتقدان مدرن اظهار داشتند كه محتوای كتاب تا حدودی حاصل از دزدی ادبی و خیال بافی است.

پی نوشت: نویسنده ما اینجا میپرسه که آیا پل گوگن وقتی در دهه 1890 میلادی از تاهیتی بازدید کرد، نابغه ای در جستجوی بهشت بود یا یک توریست جنسی بدبخت؟