Egon Schiele
صورت پر از وحشت است: دهانی نیمه باز و چشم‌های گردشده. این حس وحشت به نقاشی منتقل شده است. پریشانی حتی در نحوه‌ی استفاده از رنگ‌ها نیز مشهود است. در بعضی قسمت‌ها، نقاش، اگون شیله، از قلم مو و در بعضی دیگر از نوک انگشتانش استفاده کرده است. با نوک دسته‌ی قلم‌مو «زخمی» را بر روی پیشانی خود خراشیده. شانه‌ی برهنه مستقیماً به سمت بیننده چرخانده شده است. به نظر می‌رسد که از لبه‌ی زیرین نقاشی به سمت بالا پرتاب شده است. سر و موها در لبه‌های بالا و سمت راست تابلو قطع شده و دیده نمی‌شوند. این احساسِ در گوشه‌ای محاصره شدن، یک حس انسانی جهانی است.
ما به لطف موزه لئوپولد در وین، که صاحب بزرگ‌ترین مجموعه آثار شیله است، شاهکار امروز را نمایش می‌دهیم.
پی‌نوشت: نگاهی به مقاله خنده‌دار ما در مورد 10 باری که اگون شیله در حرکات دستش استاد هیپ‌هاپ بود، بیندازید!