زن خمیده

زن خمیده یکی از پنج مطالعه‌ی نقاشی پاستل برای نقاشی برجسته‌ی اوژن دولاکروا به نام مرگ ساردانا پالوس است (آن را در آرشیو ما ببینید)، که به اثبات اعتبار او به عنوان رهبر جنبش رمانتیک فرانسه کمک کرد. از معدود نقاشی‌های پاستلی که دولاکروا تولید کرد، این اثر تنها گروهی است که می تواند مربوط به یک نقاشی باشد. این نقاشی که الهام گرفته از نمایشنامه‌ای اثر لرد بایرون، شاعر رمانتیک انگلیسی در سال ۱۸۲۱، است، آخرین پادشاه آشوریان را دراماتیک به تصویر می‌کشد. پادشاه که لحظاتی پیش از خودکشی بر روی تخت دراز کشیده و منفعلانه به همسرانش، معشوق‌هایش و حیوانات خود نگاه می کند، در حالی که آنان کشته می‌شوند تا از کشتار آنها توسط ارتش دشمن که به تازگی آنها را شکست داده، جلوگیری شود. در این تصویر رسا از یکی از معشوقان، دولاکروا به طرز باورپذیری وحشت آن لحظه را به تصویر کشیده است. او با یک خط  مسلم و پهناور حالت ریتمیک و محکم یک پیکر را که از ضربه یا زخم چاقو عقب می‌افتد را، توصیف کرد. اگرچه این پیکر قدرتمند در نقاشی نهایی کاهش یافته است، اما این نقاشی پاستل بینشی را به روند خلاقیت دولاکروا ارائه می‌دهد، و درام احساسی آن نمایانگر دوره رمانتیک است.

زیباست نه؟

پ.ن: درباره‌ی اوژن دولاکروا در اینجا بیشتر بخوانید.