نمایی از یک در به پیکرهای دونده

کریستوفر ویلهلم اکرسبرگ نقاشی دانمارکی بود. او دوره‌ای که به نام عصر طلایی نقاشی دانمارکی شناخته می‌شود را پایه‌گذاری کرد؛ به او نام «پدر نقاشی دانمارکی» را داده‌اند.

این نما از پیکرهای دونده چندین روش در هنر اکرسبرگ را به کار گرفته است. این نقاشی به تعدادی روایت و چندین اثر حکایت‌وار که شامل پیکر انسان‌هایی در حرکت می‌شود، مربوط است؛ امری که در آثار اخیر اکرسبرگ معمول بود. این تصاویر معمولا مشاهدات ژرفانمایانه را با روایت ادغام می‌کنند. هرچند، در اینجا نقطه عطف اصلی بیرون از تصویر است، که روایت را حل‌نشده رها می‌کند و به عنصر مرموز این صحنه می‌افزاید. این ساختار معمارگونه‌ی محکم گواهی بر سال‌های بسیاری است که اکرسبرگ با پرسپکتیو خطی کار کرده است. براستی این نقاشی دوباره‌سازی یک طراحی است که پیش‌تر در رساله‌ی سال ۱۸۴۱ اکرسبرگ در باب پرسپکتیو استفاده شده بود.

ما نقاشی امروز را با تشکر از  نگارخانه‌ی ملی دانمارک تقدیم شما می‌کنیم. ♥

پ.ن: سفری به دنیای دنج نقاشی دانمارکی داشته باشید؛ اینجا درباره‌ی نقاش‌های معروف اسکاگن بخوانید.