کلاریس بکت مهمترین عضو گروه هنرمندان ملبورن مرتبط با نقاش تونالیست ماکس ملدروم، که وی از سال 1917 با او تحصیل کرد، در نظر گرفته میشود. از پایهی راهنماییهای ملدروم، بکت یک زیباییشناسی اصیل را به جود آورد، سیستم سخت "علمی" ساخت تونال معلم خود را به شکلی که بسط شاعرانه محیط و مکان را بررسی میکند، توسعه داد. با انجام این کار، بکت یکی از متمایزترین مجموعه آثاری را که در دهههای دوره میاندوجنگ ملبورن دیده شده بود، تولید کرد.
بکت از مدرنیته زندگی شهری و حومه شهر الهام گرفت. او عناصری از زندگی مدرن روزمره (ماشینها، ترامواها، تیرهای تلگراف و جادههای آسفالت) را در شهرها و مناظر شاعرانهای که از واقعیت روزمره فراتر میرود و به بینهایت اشاره میکند، ساخت. اولیت او برای موضوعاتی در اوایل عصر یا صبح برای تاثیر ساده شاعرانه نبود. در عوض، همانطور که اثر امروز نشان میدهد، او به چالش تکنیکی نقاشی جوهره موضوع خود در لحظهای زودگذر کشیده میشد؛ و مشاهده جلوههای نور و ایجاد ظرافتهای لطیف تونال که نواحی واقعیت و توهم را تار میکند.
زن، زندگی، آزادی -م