Gerda Wegener
خب، ژوئن ماه افتخار است! اگر بخواهیم دقیق‌تر باشیم، هم‌جنس‌گرایان، دوجنس‌گرایان، تراجنسی‌ها و کوئیرها (LGBTQ) هر سال در ژوئن به مناسبت شورش‌های استون‌وال در منهتن در سال ۱۹۶۹ جشن گرفته می‌شود. به این مناسبت، ما می‌خواهیم با شما داستان گردا وگنر و لیلی البه را به اشترک بگذاریم، که شاید به لطف فیلم دختر دانمارکی با آن آشنا باشید.
گردا، که شاهکار امروز را نقاشی کرده است، طراح و نقاش دانمارکی بود. او برای طراحی‌های مد و بعدا نقاشی‌هایش که مرزهای جنسیت و عشق آن زمان را می‌شکستند، شناخته شده است. این آثار در آن زمان به عنوان "اروتیکای لزبین" به شمار می‌آمدند و از پارتنر او، لیلی البته که زنی ترنس‌جندر (تراجنسی) بود، الهام گرفته بودند. لیلی، که اینار وگنر زاده شده بود، نیز هنرمند بود و از جمله اولین کسانی بود که جراحی تطبیق و بازتایید جنسیت شده بود. پس از تغییر جنسیت در سال ۱۹۳۰، او نام رسمی خود را به لیلی ایلسه اِلونس تغییر داد و نقاشی را رها کرد؛ او نام خانوادگی البه را بعدا انتخاب کرد. لیلی به دلیل عوارض جراحی انتقال رحم از دنیا رفت.
گردا چندین تصویر از خود و لیلی را طراحی و نقاشی کرد. در سال ۱۹۲۲ او یکی از بهترین مثال‌ها از این نقاشی‌ها را در یکی از سفرهای بسیار این زوج به ایتالیا نقاشی کرد، که شامل چندین سفر به کاپری می‌شد – این پرتره دونفره. هر دو زن آرایش کرده‌اند و لباس و جواهراتی در رنگ قرمز به تن دارند. لیلی قد بلندتر است؛ حلقه‌های آنها یکسان است. این تصویر با رنگ‌های لطیف کشیده شده و حالتی رویایی و آسمانی‌ِ سبکی در آن دیده می‌شود، انگار که این لحظه ابدی است. همچنین، اتمسفر رنسانس خاصی وجود دارد، به خصوص در نیم‌رخ استوار در خودنگاره.
پ.ن: شیفته‌ی گردا وگنر هستید؟ در اینجا می‌توانید درباره‌ی این فمینیست آرت دکو بیشتر بخوانید!