پرترهی ویلیام اورپن از یوجین گروسرایدر ("چِستر")، آشپز دوم هتل شَتَم پاریس در سال ۱۹۲۱ باعث شهرت و ثروتمند شدن او شد. این هنرمند از وِلاسکِس و مانه الهام گرفته بود اما اورپن مقام این مرد شاغل را با به تصویر کشیدنش با حالتی افادهای و مقتدرانه هم تراز با هر فرد اشرافی، بالا برد. به عقیدهی آکادمی سلطنتی هنر، این نقاشی «هنرنمایی از چهره پردازی یادبودی است.» و مخالفت با این نظر آسان نیست! چینهای تمیز و سفید روپوش آشپز، طبیعت بیجان بطری و شراب و گوشتهای خرد شده همگی با تکنیک شگفتآوری در مقابل پسزمینهی تیره نگاشته شدهاند.
داستان خندهداری در پس اسم مستعار گروسرایدر نهفته است. همکارانش نام مستعارش را از روی پنیر چِستر گذاشتند چون پنیر دوست نداشت (مگر میشود آدم پنیر دوست نداشته باشد!؟). اورپن که از مهمانان همیشگی هتل شتم بود، تحتتاثیر پتانسیل هنری شکل و شمایل چِستر قرار گرفته بود. آشپز مقابل پسزمینهی تیره قرار گرفته است، روپوش مدل دکمه دوبل سفید رنگ و تمیزش را بر تن دارد و با کلاه آشپزی پیلی دار که با اعتمادبهنفس به سر گذاشته است، به چشم میآید. صورت، ریش و عناصر طبیعت بیجان، جزئیات شگفتانگیزی را از جمله بازتابها را بر بطری و شیشه نشان میدهد. بر خلاف انتظار بطری حاوی شراب قرمز برای آشپزی نیست بلکه بطری از استاوت (نوعی آبجو تیره) است که چِستر برای حفظ خنکی بدن در آشپزخانه مینوشید.
پ.ن. اینجا میتوانید نمونههای بیشتری از آشپزها و آشپزی در نقاشی را ببینید و اینجا چیزیبسیار خاصی داریم- پنیر در هنر!!! 3>