تابلو شماره‌ ۱

در چنین روزی در سال ۱۸۷۲، پیت موندریان، یکی از بزرگترین هنرمندان قرن بیستم و یکی از پدران هنر انتزاعی، چشم به جهان گشود. برای گرامی‌داشت این رویداد، یکی از آثارش را به لطف موزه‌ی کرولر-مولر تقدیمتان می‌کنیم. :) 

پیت موندریان در ابتدا به سبک طبیعت‌گرای مکتب هاگ (لاهه) نقاشی می‌کرد. موندریان در پی کنجکاوی‌اش درباره‌ی آخرین پیشرفت‌های هنر؛ پیشرفت‌هایی همچون کوبیسم پیکاسو و براک، در سال ۱۹۱۱ [شهر خود را] به مقصد پاریس ترک کرد. تحت تاثیر کوبیست‌ها، موندریان خیلی زود رنگ‌های مورد استفاده‌اش را به خاکستری، زرد تیره و قهوه‌ای محدود کرد و آن اصالت قابل تشخیص به تدریج از نقاشی‌هایش ناپدید شد. 

تابلو شماره ۱ به طور واضح تاثیر کوبیسم تحلیلی را نشان می‌دهد. در این اثر، شیء یا پیکری تکه‌تکه، به قسمت‌هایی تقسیم‌ و به ساختار پیچیده‌ای تبدیل شده‌است. این ترکیب‌بندی از وسط شکل گرفته‌ و اشکال هرچه به سمت گوشه‌ها می‌روند، محو می‌شوند. در زیرساخت تابلو شماره‌ ۱ طرحی از درخت وجود دارد اما این نقش‌مایه به سختی قابل شناسایی است. 

موندریان سوژه‌ی خود را به بخش‌های بی‌شماری تشریح کرده‌است. این کار ترکیبی زنده از خطوط افقی، عمودی، راست و کمی منحنی و سطوح خاکستری و زرد تیره خلق می‌کند. موندریان از همان سال در این‌نقاشی و در دیگر آثارش اولین قدم‌های خود را به سمت «واقعیت ناب تغییرناپذیر در پس اشکال متغیر طبیعت» برداشت. 

پ.ن. اگر گاهی اوقات مقابل نقاشی سردرگم می‌شوید (نگران نشوید، این اتفاق برای همه پیش می‌آید) به دوره‌ی آموزشی مجازی رایگان ما، با عنوان چگونه به هنر بنگریم، در اینجا سری بزنید‌. می‌تواند تسلی‌بخش باشد، به ویژه هنگامی‌که پای هنر انتزاعی در میان است. :) 

پ.ن۲. علاوه بر دوره‌ی رایگانمان، برایتان راهنمایی سریع در راستای درک نقاشی‌های موندریان در اینجا ارائه می‌کنیم.  :)