پرتره‌ی بانوی جوان

دیروز ما درباره‌ی یک پرتره رنسانس ونیزی صحبت کردیم؛ امروز ما به شمال میرویم! تا تاریخ ۱۶ ژانویه ۲۰۲۲، موزه ملی آمستردام ۱۰۰ پرتره رنسانس را نمایش می‌دهد، از دورر تا سوفونیسبا، در نمایشگاه مرا به خاطر داشته باش. پرتره‌هایی از دورر تا سوفونیسبا. امروز با تشکر از این موزه ما این اثر از پتروس کریستوس را از کلکسیون گِمالدِه‌گالری در برلین، که در آمستردام در نمایش است، تقدیم شما می‌کنیم. همیشه از اینکه این دختر چه قدر مدرن به نظر می‌رسد در تعجبم. لذت ببرید!

پرتره‌ی بی‌نظیر پتروس کریستوس از زنی ناشناس گزیده‌ای از نقاشی فلاندری است. زن جوان در لباسی به سبک بورگوندی که هم در فرانسه و هم در کشورهای سفلی در حدود ۱۴۷۰ محبوب بود، پوشیده شده است. لباس آبی او یقه هفت عمیقی دارد، که سینه‌بند سیاه او را نمایان می‌کند. وقایع‌نگار معاصر فلاندری ژاک دو کلرک (Jacques Du Clercq) یقه‌ی باز لباس و آرایش سر مخروطی شکل کوتاه شده و قابل توجه را به عنوان اجزای اصلی یک مُد جدید، که در سال ۱۴۶۷ آغاز شد، می‌داند.

در فلاندر و ایتالیا، تفسیر فیزیکی از این زیبایی ایده‌آل متفاوت بود. پیکر شمالی با یقه‌ی هفت عمیق و آرایش سر بلند، بسیار کشیده‌تر از جنوب بود. همچنین، نقاشان فلاندری بیش از هر چیز برای  هایپررئالیسم خود مشهور بودند. در نتیجه، خز سفیدی که لباس زن جوان پتروس کریستوس را می‌پوشاند، با چنان جزئیات نقاشی شده است که می‌توان آن را به‌عنوان létisse، خز نوعی راسو، شناسایی کرد. یکی دیگر از جزئیاتی که به دقت بازتولید شده، سنجاق طلایی کوچکی است که با شال گردن حریر، پرده‌ای که روی شکم او را می پوشاند، به سینه‌بند بسته شده است. با وجود این موارد، نقاش، ویژگی‌های صورت زن را به سبک خود نقاشی کرده است. چروک‌ها و خطوط حذف شده و ماسکی تقریباً چینی مانند از زیبایی مرموزی ایجاد شده است. این ترکیب از جسم بی‌نقص و دست‌نیافتنی، زنان مرموزی که توسط شاعران درباری پرستش می‌شدند را به یاد می‌آورد.

هنرمندان و دوست‌داران هنر ایتالیایی شیفته‌ی شیوه نقاشی شمالی بودند و نقاشی فلاندری از همان دوران اولیه جمع آوری می‌شد. فهرست سال ۱۴۹۲ فرمانروای فلورانسی، لورنتسو د مدیچی، «سر یک بانوی فرانسوی نقاشی شده با رنگ روغن» اثر پتروس کریستوس را شامل می‌شود. تشخیص دادن این اثر به عنوان نقاشی‌ای که درباره‌ی آن صحبت شد، وسوسه‌انگیز است، تنها پرتره‌ی باقی‌مانده یک زن نقاشی شده از کریستوس. این تصویر شباهت زیادی به شباهت ژینورا دی بنچی دارد، اولین پرتره لئوناردو داوینچی، که مطمئناً به مجموعه مدیچی دسترسی داشت. این دو زن دهان، نگاه و حالت بی‌احساس مشابهی دارند. هرچند هیچ مدرکی وجود ندارد که این تابلوی پتروس کریستوس در فلورانس بوده باشد. از آنجایی که او به خاطر ایده‌آل‌سازی قوی‌اش از زنان مشهور است، احتمال زیادی وجود دارد که این یک پرتره با ویژگی‌های مشابه بوده که از آن زمان به بعد از بین رفته است.

پ.ن: در اینجا می‌توانید جذاب‌ترین پرتره‌ها از نمایشگاه مرا به خاطر داشته باش در موزه‌ی ملی آمستردام ببینید! حتما سری به آنها بزنید!