موعظه مَرقُس در اسکندریه

این بوم بزرگ، اتاق پذیرش Scuola Grande di San Marco (مکتب بزرگ سنت مارکو)، یکی از معتبرترین و قدرتمندترین انجمن های اخوت مسیحیان در ونیز را مزین کرده است. سفارش این کار در سال 1504 به جنتیله بلینی داده شد، اما با مرگ این هنرمند در سال 1507 نیمه کاره ماند. ما نمی‌دانیم که این تصویر به چه مرحله‌ای رسیده بود، اما این کار، طبق وصیت جنتیله، توسط برادرش جووانی کامل شد. انتساب قسمت های مختلف اثر به هر کدام از این دو هنرمند هنوز مورد بحث پژوهشگران است؛ با این حال، غالب نظرات تعریف خطوط اصلی صحنه را به جنتیله اختصاص می‌دهد، که در آن عناصر معماری ونیزی روی سازه‌هایی که به طور واضح ریشۀ مدیترانه‌ای و شرقی دارند (به عنوان مثال، اُبلیسک‌ها و مناره های یک مسجد) قرار گرفته‌اند. اینها بایستی برای این هنرمند، که در سال 1497 به انجام کار برای «محمد دوم» در قسطنطنیه اعزام شده بود، آشنا بوده باشند.

از سوی دیگر، جووانی احتمالاً مسئولیت پرتره‌های متمرکز اعضای انجمن اخوت در گروهی که در سمت چپ قرار دارند را بر عهده داشته است.

ما این نقاشی را به لطف Pinacoteca di Brera (نمایشگاه هنری بِرِرا) تقدیم شما می‌کنیم. 

پ.ن. ارتباط بین برادارن بلینی و آندرئا مانتنیا را از طریق آثار هنری باشکوهشان در اینجا کاوش کنید!