ما ماه ویژهی خود را با آلته پیناکوتک در مونیخ با این اثر بینظیر از روبنس ادامه میدهیم. در این موزه شما گالری بزرگی از آثار روبنس را که شامل چندین نقاشی برجسته این هنرمند باروک فلمانی میشود مییابید. پرترهی این زوج یک اثر مهم خودزندگینامه است.
پس از اتمام آموزش خود، روبنس هشت سال را در ایتالیا به تحصیل درباره باستانشناسی و نقاشی معاصر گذراند. در سال ۱۶۰۸ او به آنتورپ بازگشت و سال بعد نقاش دربار فرمانداران هلند شد. چندین روز بعد در سوم اکتبر سال ۱۶۰۹ او با ایزابلا برانت، که از یک خانوادهی اشرافی آنتورپی بود، ازدواج کرد. این پرتره به احتمال به همین مناسبت نقاشی شده است.
حالت خودجوش و غیررسمی ایزابلا نشسته بر روی چمن یادآور سنت تصویری «باغهای عشق» است. تم عشق همچنین در باغ پیچ امینالدوله، که به نام Jelängerjelieber (هرچه بلندتر بهتر) شناخته شده بود منعکس شده است، که در اینجا از بقای پیمان عشق سخن میگوید.
حالت کلی دستهای در هم نشانی از پیوند ازدواج است که از مدلهای قدیمی الهام گرفته است. سرهای روبنس و ایزابلا که به سمت یکدیگر چرخیده معنای دیگری نیز از علاقهی عمیق به این حالت میدهد.
روبنس در دید بیننده به شکل یک نجیبزاده به نظر میرسد، از آنجایی که دست چپ او بر یک شمشیر قرار گرفته است. هرچند که او تا چندین سال بعد به درجه نجیبزادگی نمیرسید. حالت سطح بالای پرترهی تمام اندازه از پرترههای فرمانروایان متشق شده است. نجیبزادگان به خصوص به این حالت به تصویر کشیده میشدند. آرزوهای اجتماعی توسط لباسهای به دقت انتخاب شده و مجلل این زوج که متناسب با مد روز بوده، تاکید میشود.
روبنس به نظر میرسد که پاهای خود را در حالتی آسوده بر هم انداخته است. این همچنین موتیفی برجسته است که به منابعی عام در قرون وسطی بازمیگردد که نمادی از otium sapientes، استراحت پرتفکر و خلاقانه یک انسان باهوش بود. روبنس خود را به شکل یک شخصیت متفکر نشان میدهد، نه هنرمندی که کار میکند.
پ.ن: اگر دوست دارید دربارهی زندگی روبنس بیشتر بدانید، در اینجا ده نکته را میتوانید بیابید. :)
پ.پ.ن: ژانویه در حال اتمام است، ما تقویمهای کاغذیهنرروزانه را توصیه میکنیم. در اینجا به آنها سری بزنید. :)