دو مرد ملاقات می کنند، هر یک معتقد است که دیگری در رتبه بالاتر است

"قلم‌زنی من به ابتدایی‌ترین شکل ممکن به تصویر می‌کشد: ملاقاتی بین دو مرد، که هر دو فکر می‌کنند دیگری در مقام بالاتری است، این به این معنی است که آنها خود را جلوی یکدیگر پست می‌کنند." (نامه به لیلی استامپف در مونیخ، 17 سپتامبر 1903).

دو مرد برهنه با تعظیم‌های شدید به یکدیگر خوشامد می‌گویند. برهنگی آنها فاقد ویژگی‌هاییست که نشان بدهد کدام یک در رتبه‌ی اجتماعی بالاتری است. پس با فروتنی ظاهری روی دست یکدیگر بلند می‌شوند، چرا که هیچکدام نمی‌دانند که طرف مقابل در کدام موقعیت سیاسی قرار دارد. ما می‌توانیم این دو مرد را از مدل مو و ریش‌هایشان شناسایی کنیم: آنها امپراتور ویلهلم دوم از پروس و امپراتور فرانتس جوزف اول از اتریش هستند. در اینجا مشخص است که پاول کلی رفتار این دو فرمانروا را مسخره می‌کند. کاریکاتور دو رییس برجسته‌ی دولت کلی را کمتر آزار می‌داد تا بی صداقتی عمومی در آیین‌های اجتماعی که آن را به صورت طعنه‌آمیزی نقد می‌کند.