در دوران رافائله پِآله، هنرمندان زیادی سبک طبیعت بیجان را ارزشمند نمیدانستند و این سبک در پایینترین جایگاه سلسله مراتب موضوعات نقاشیها قرار داشت. با این وجود پآله جایگاه پایین این سبک را نادیده گرفت و اکنون به عنوان اولین نقّاش حرفهای طبیعت بیجان و متخصص پیشرو در آمریکا شناخته میشود. او که در خانوادهی فیلادلفیایی هنرمند به دنیا آمده بود، بزرگترین پسر چارلز ویلسون پآله و برادرزادهی جیمز پآله بود که هر دو هنرمند بودند؛ نام خواهر و برادرانش را نیز مانند او از روی استادان قدیم نقاشی (رامبرانت، تیسین و روبنس) گذاشته بودند.
اکثر آثار طبیعت بیجان پآله که با شکلهای تازه و ترکیببندی متعادل صاف ترسیم شدهاند، خوراکی، ظروف سفالی و بلوری را نشان میدهد که روی قفسهای ساده، موازی با سطح صاف تصویر قرار گرفتهاند. در این نمونهی بخصوص، تعادل هماهنگ میان میوهها، آجیل و ظروف چینی پروسلین صادراتی با خوشهی انگور مورب که در حال تبدیل شدن به کشمش است و برگ پرتقال واقعی جلوه میکند. این اشیا در مقابل پسزمینهای خالی و تیره به روش ترکیببندیهای طبیعت بیجان نقاشان قرن هفدهم مانند خوآن سانچز کوتان (که در آرشیو میتوانید بیابید) به روشنی آشکارند. احتمال دارد که پآله اثر این هنرمند اسپانیایی را زمانی که این اثر در آکادمی هنرهای زیبای پنسیلوانیا در سال ۱۸۱۸ به نمایش گذاشته شده بود، دیده باشد.
اگر به دیدن نقاشیهای بیشتری از طبیعت بیجان زیبا علاقهمند هستید، لطفا به نسخههای چاپیمان نگاهی بیندازید!
پ.ن. میتوانید آثار خواهران پآله را در گلچینمان از بهترین آثار از موزه ملی هنر زنان ببینید!