زمان نمایش اثری غیرمنتظره است. همهی ما آثار گوستاو کلیمت از دورهی طلاییاش را میشناسیم (مانند بوسه). اما کلیمت، چندی بعد در زندگی خود، از هنرمندان امپرسیونیست و پست-امپرسیونیست الهام گرفت و خلق آثار متفاوت اما همچنان بسیار تزیینی را آغاز کرد. در اینجا یک درخت گلابی مملو از شکوفه را میبینیم. با آنکه به طور مرسوم از صفحهآرایی افقی برای نقاشی منظره استفاده میشد، کلیمت بومی مربعشکل را انتخاب کرد، شکلی کاملا هندسی که ریزمایهی تزیینی جنبش هنری جدایی وین نیز بود. در شاخههای پرشکوفه، هر ضربهی رنگ نشانگر برگی تک، شکوفه و یا میوه است. گسترهی رنگی ثابت و لرزان این اثر، یادآور نقاشیهای پست-امپرسیونیست و معرقکاری بیزانسی است. استفاده از رنگ در سمت چپ این اثر نسبت به مرکز یا سمت راست، به طور محسوسی انبوهتر است. کلیمت به اضافه کردن رنگ و پر کردن جاهای خالی ادامه داد، حتی بعد از هدیه دادن این نقاشی به امیل فلوگ، منبع الهام، دوست و شاید معشوقهاش در سال ۱۹۰۳. لطفا مقالهمان دربارهی رابطهی مرموزشان را اینجا بخوانید.
همراهان عزیز هنرروزانه، گوستاو کلیمت به رنگ طلایی نقاشی میکرد و ما هم میخواهیم نسخهی درخشانتری از برنامه هنرروزانه را راهاندازی کنیم! به حمایتتان برای انجام این کار نیاز داریم. برای کسب اطلاعات بیشتر از پروژهمان به پیکار حمایت مالی جمعیمان سری بزنید.