Carel Fabritius
اثر سهره‌ی طلایی، سهره‌ای زنجیرشده با اندازه‌ی طبیعی را در بالای ظرف غذا، ظرفی آبی‌رنگ دردار با نیم‌حلقه‌های چوبی نشان می‌دهد که به دیوار متصل شده‌است. این پرنده‌ی رنگی حیوان خانگی محبوبی بود که می‌توانست حقه‌های ساده از جمله بلند کردن سطل آب انگشتی را فراگیرد. گفته می‌شد که این پرنده با خود سلامتی و خوش‌اقبالی به همراه می‌آورد و در نقاشی‌های رنسانس ایتالیایی به عنوان نماد رستگاری مسیحی و مصائب عیسی به کار میرفت.
زمانی که این نقاشی خلق شد، [در اصل] بخشی از سازه‌ی بزرگتری، شاید چهارچوب پنجره یا قابی محافظ بود. خالق آن، کارل فابریتیوس، یکی از برجسته‌ترین نقّاشان هلندی آن دوره بود. بر اساس نظریاتی (بدون شواهد) یوهانس فرمیر که از دیوارهای رنگ پریده‌ی مشابه روشن‌شده با نور خورشید [در نقاشی‌هایش] استفاده می‌کرد، شاگرد فابریتیوس بود. فابریتیوس در ۳۲ سالگی درگذشت، او در دوازدهم اکتبر سال ۱۶۵۴ م. در انفجار انبار مهمات در دلفت گیر افتاد؛ انفجاری که دست کم ۱۰۰ نفر را کشت و نیمی از شهر از جمله آتلیه و بسیاری از نقاشی‌های فابریتیوس را نابود کرد. تعداد کمی از آثارش جان سالم به در بردند. سهره‌ی طلایی در سال درگذشت فابریتیوس خلق شد. احتمال دارد که این نقاشی در زمان انفجار باروت در کارگاه خالقش در دلفت بوده‌است.
این سهره‌ی طلایی جز آثار در ۵۰ کارت پستال شاهکارهای هنری ما است که شامل مشهورترین، برجسته‌ترین و خارق‌العاده‌ترین نقاشی‌ها از تاریخ هنر دنیای غرب می‌شود.
پ.ن. درباره‌ی رمان و فیلم بر اساس این نقاشی محشر کوچک اطلاعات بیشتری کسب کنید. 3>