آتش

زمان اثری غیر منتظره رسیده است!

تصویر داوید آلفارو سی‌که‌ایروس از ابر دودی و آتشین در اواخر سال 1939 برای نمایشگاه تک نفره نقاشی شد که در 2 ژانویه 1940 در گالری پیر ماتیس در نیویورک افتتاح شد. آتش یکی از شش منظره کوچکتری بود که بر کاغذ نقاشی شده بود. اگرچه موضوعات سی‌که‌ایروس (در درجه اول مناظر و مطالعات پیکرها) تا حدودی متعارف بود، اما تمام 17 اثر نمایشگاه نیویورک، از جمله آتش، با ابزار و مواد مبتکرانه‌ای خلق شدند که هنرمند معتقد بود برای خلق هنر انقلابی مدرن ضروری است. سی‌که‌ایروس از قلم بادی و شابلون استفاده می کرد و ماده انتخابی او پیروکسیلین بود، یک لاک که با نام تجاری Duco نیز شناخته می‌شود. زمانی که پیروکسیلین خشک می‌شود، براق و انعطاف‌ناپذیر شده، و در حالی که این مشکلی برای آثار بزرگتر تولید شده بر تخته ترکیب‌بندی نبود، تصاویر کوچکتر روی کاغذ شکننده‌تر بودند. امروزه می‌توان ترک‌های ظریفی را در سراسر سطح آتش مشاهده کرد (این کار بعدا روی یک پشتی لاستیکی مجدد نصب شد).

این ابر که در رنگ‌های خاکستری سرد به تصویر کشیده شده است، به‌طور تهدیدآمیزی فوران کرده، به سمت بیننده در حال حرکت است و در مقابل آسمان آبی درخشان برجسته شده است. تپه‌های کم ارتفاع در پیش‌زمینه مکان خود را به یک سطح افقی مسطح داده که ممکن است نمایانگر سطح بازتابنده اقیانوس باشد. قلم بادی به خوبی بافت انتزاعی ابر را بازتولید می‌کند: این رنگ هوادهی شده به معنای واقعی کلمه برای نمایش دود محو و متحرک استفاده می‌شود. هرچند این اثر بیش از یک تمرین رسمی بود. این نقاشی پیشرفت فاشیسم در اروپا و آسیا را تصدیق می‌کند، هرچند از طریق استعاره‌ای ظریف و نه رساله‌نویسی تعلیمی. این در واقع به منظور یادآوری تخریب‌های جنگ داخلی اسپانیا، بلیتس‌کریگ نازی‌ها و پیشروی ژاپن در چین بود.

ما اثر امروز را به لطف Museo Colección Blaisten به شما ارائه می‌دهیم.

پ.ن: جنگ برای چه خوب است؟ هیچ! با ما تاریخچه هنر اعتراضی که با خشونت انسانی مخالفت می‌کرد را ببینید.

پ.پ.ن: در این آخرین روزهای فوریه، فراموش نکنید که تقویم‌های منحصر به فرد و زیبای ما را برای سال 2023 ببینید، اکنون با 40% تخفیف!

زن، زندگی، آزادی -م