ضیافت کلئوپاترا

ضیافت کلئوپاترا اوج شرط بندی بین کلئوپاترا و مارک آنتونی را نشان می دهد که کدام یک می تواند گرانبهاترین ضیافت را فراهم کند. همانطور که در دانشنامه "تاریخ طبیعی" پلینی بزرگ نقل شده است، کلئوپاترا برنده شرط بندی شد: پس از جشن مارک آنتونی، کلئوپاترا یک مروارید کمیاب و گرانبها را از گوشواره خود در فنجانی سرکه انداخت و پس از حل شدن مروارید آن را نوشید. نفر سوم میز، سناتور رومی لوسیوس موناتیوس پلانکوس است که برنده را تعیین کرد.

جووانی باتیستا تیه‌پولو ونیزی، مسلماً بزرگترین نقاش قرن هجدهم اروپا و استاد سبک روکوکو بود. تیه‌پولو مجذوب سبک مالیخولیایی با تضاد شدید نور و سایه یا کیاروسکورو بود. تا زمانی که نقاشی‌های دیواری کاخ ایلخانی در اودینه، مدتی پس از سال 1726 اجرا شد، تیه‌پولو از کیاروسکورو و آثار اولیه‌اش دست کشید و رنگ خود را درخشان کرد، در حالی که فرم آثار خود را حفظ کرد.

هنر تیه‌پولو با زبانی با شکوه و نمایشی به تصویرسازی و تجلیل از اسطوره‌های تاریخ و باستان، متون و افسانه های مقدس می‌پردازد. در هنر او، طرح اولیه رنگ روغن نیز به فرم اثری اصیل ارتقا یافت که شایسته جمع‌آوری در کنار نقاشی‌های تمام شده او بود. بزرگترین کارهای تیه‌پولو، سقف‌های نقاشی ‌شده‌ای است که او برای کلیساها در ونیز و ویلاها و کاخ‌ها در ایتالیا، آلمان و اسپانیا انجام داد.

کاترین کبیر این نقاشی را در سال 1764 به دست آورد و این اثر در مجموعه موزه ارمیتاژ در سن پترزبورگ (لنینگراد سابق) باقی ماند. سپس توسط حکومت شوروی به عنوان بخشی از حراج مجموعه نقاشی‌های ارمیتاژ به فروش گذاشته شد و توسط یک فروشنده هنری انگلیسی در سال 1932 و سپس توسط گالری ملی ویکتوریا استرالیا، در سال 1933 خریداری شد.