شب

شب پیکری را در یک قایق پارویی به تصویر می‌کشد که خدای اساطیری یونانی شارون را به یاد می‌آورد. او ارواح مردگان را بر فراز رودخانه استیکس و به هادس (جهان زیرین) حمل می‌کرد. با این حال، ما نمی‌توانیم واقعا مطمئن باشیم زیرا سیرلیانیس هرگز نقاشی‌های خود را توضیح نداد. شارون به عنوان یک فیگور سفید کلی و انتزاعی نشان داده می‌شود که می‌توان در حال هدایت یک قایق در نور ماه دید. این یک تصویر معمولی از شارون نیست زیرا او تنهاست. اغلب او به همراه بسیاری از پیکره‌های کوچک و گاهی بالدار (روح مردگان) یا پیکرهایی که در ساحل رودخانه منتظر هستند، است. سواحل رودخانه توسط پلی به هم متصل می‌شوند که نماد پیوند بین دو جهان (زندگان و مردگان)، بین بهشت و زمین، است.

عنصر اصلی ترکیب‌بندی این نقاشی–پیرمردی که قایق را هدایت می‌کند‏–از نقاشی معروف آرنولد بوکلین، جزیره مردگان، می‌آید. بوکلین یکی از نقاشان مورد علاقه‌ی میکالوجوس کونستانتیناس سیرلیانیس بود، و زمانی که در سال 1902 نقاشی اصلی را در لایپزیگ دید، ابراز ناامیدی کرد که از آنجایی که این نقاشی در ابتدای نمایشگاه بود، سالن‌های دیگر نمی‌توانستند چیزی را ارائه دهند که بتواند در حد کار بوکلین باشد.

ما اثر امروز را به لطف موزه هنر ملی م. ک. سیرلیانیس ارائه می‌کنیم.

زن، زندگی، آزادی -م