اثری که امروز نمایش می‌دهیم، نمونه‌ی بارزی از آثار تکامل یافته‌ی دانته گابریل روزتی است. روزتی که هم شاعر و هم نقّاش بود، از داستان‌های انجیل، اساطیر یونان، نوشته‌های دانته و شکسپیر الهام می‌گرفت. آثار روزتی مملو از احساسات شاعرانه‌ی رمانتیک است که تصاویری از زنان اغواگر را در خود جای می‌دهد. روزتی که به روابط پرشورش با زنان نیز معروف است، از دوستان و معشوقه‌هایش به عنوان مدل استفاده می‌کرد. مدل این نقاشی، الکسا وایلدینگ است که از بهار سال ۱۸۶۵ م. به بعد، به طور پی در پی در آثار روزتی دیده می‌شود.
خانم جوان زیبایی با موهای بافته‌ی بلند قهوه‌ای و جامه‌ی قرمز تیره بر تن، جامی طلایی را به سمت لبانش بالا می‌برد؛ درحالیکه سر جام را مقابل سینه‌اش در دست چپش نگه داشته‌است و با حالتی رویایی به بیننده نگاه می‌کند. این جام که اثر را نام‌گذاری می‌کند؛ جامی است که دوستان صمیمی و به ویژه عشاق از آن می‌نوشند. در اینجا، این جام با طرح قلبی به طور شایسته‌ای مزین شده‌است. در قاب این اثر جمله‌ی "Duoce niut et joyeux jour/A chevalier de bel amour (شب شیرین و روز خوش/شوالیه‌ی عزیز و محبوب)" حک شده‌است. این برنوشته، نشان می‌دهد که احتمالا این نقاشی به سلامتی شوالیه‌ی این خانم باده نوشیدن را مجسم می‌کند؛ شوالیه‌ای که در حال ترک او برای رفتن به جنگ است و یا به جنگ رفته‌است. با وجود آنکه منبع این نقل‌قول مشخص نیست، گمان می‌شود روزتی که در افسانه‌ی شاه آرتور فرو رفته‌بود، خودش این شعر را گفته باشد. پیچک، نماد باروری نیز [در این اثر] حاضر است و شکل برگ‌هایش بر روی طرح قلبی جام عشق نمایان است.