امروز آخرین شاهکار از ماه ویژهمان با موزه بویمانس فان بونینگن در روتردام را تقدیمتان میکنیم. امیدواریم که از این مجموعه لذت برده باشید!
در این نقاشی، یکی از سوژههای محبوب مونه دیده میشود که بارها در نرماندی به تصویر کشیده است. کلبهای مشرف به دریا که در لبهی صخرهای قرار داشت. بهاحتمال زیاد، این مکان در انتهای درهای به نام له پتیت آیلی (Le Petit Ailly) بوده، میان ساحل پورویل و کلیسای ورنگویل، مکانی که آب دریا به آن نمیرسید. اگرچه این کلبه بهطور رسمی برای مأموران گمرک ساخته شده بود، اغلب توسط ماهیگیران محلی برای نگهداری وسایل استفاده میشد. به دلیل فرسایش ناشی از جزر و مد و شرایط جوی سخت، این کلبه دیگر وجود ندارد.
مونه در بهار و تابستان سال ۱۸۸۲ م.، دستکم ۱۷ بار این کلبه را نقاشی کرد. او بین سالهای ۱۸۹۶ و ۱۸۹۷ م. به آنجا بازگشت و دست کم ۱۴ نقاشی دیگر از آن کشید. در این آثار، شرایط جوی، موقعیت دریا و شدت موجها هر بار متفاوت است. مونه این مجموعهها را مطالعه/اتود (études) مینامید و ترجیح میداد آنها را در کنار هم به نمایش بگذارد؛ همانطوری که نقاشیهایش از نرماندی نمایش داد.
او بیش از ۴۰ نسخه از صخرههای پورویل کشید؛ همگی از روی ساحل. این زاویه دید، هم از نظر عملی و هم هنری برایش مناسبتر بود. در سالی که این نقاشی را کشید، به همسرش شکایت کرد که خط ساحلی پناهگاه چندانی در برابر باد ندارد. ساحل، بهمراتب مکان راحتتری برای کار در برابر باد بود تا صخرهها.
ساحل علاوه بر این، برای کارش روشی عملی داشت. مونه برای ثبت نور در زمانهای مختلف روز، همزمان روی چند بوم کار میکرد. آنقدر زیاد که نمیتوانست همه را خودش حمل کند. بردنشان به ساحل آسانتر بود تا بالای صخره. گاهی همزمان روی هشت نقاشی کار میکرد و برای هر کدام حدود یک ساعت زمان میگذاشت تا نوری را که در همان لحظه بر منظره میتابید، دقیق ثبت کند.
یکشنبهای آرام و دلانگیز داشته باشید!
پ.ن. مونه یکی از مشهورترین هنرمندان تاریخ است، اما چقدر با آثارش آشنایید؟ با آزمونک کلود مونه دانش هنریتان را بسنجید. میتوانید به همه سوالها پاسخ درست دهید؟