فضای داخلی خانه نخل

کارل بلشن نقاش منظره آلمانی بود. بلشن، در ابتدا آموزش دیده برای صرافی، سیر هنر خود را در آکادمی هنر برلین در سال ۱۸۲۲ آغاز کرد. در سال ۱۸۳۵، بلشن به عنوان استاد در آکادمی هنر برلین استخدام شد، جایگاهی که به دست آوردن آن توسط معمار تاثیرگذار کارل فریدریش شینکل امکان پذیر شد، فردی که بسیار آثار او را تحسین می‌کرد و انتصاب او را به شدت تایید می‌کرد. آن‌چه بلشن را متمایز می‌کرد خروج وی از رمانتیسیسم دوران خود و استقبال از یک رئالیسم پیشگام جدید بود. نقاشی‌های او با بازی درخشان نور و رنگ، که با ظرافت قابل‌توجهی از تماس اجرا می‌شد، قابل تشخیص بودند.

در سال ۱۸۳۲، فردریش ویلهلم سوم به بلشن سفارش ویژه‌ای را داد – که خانه نخل را نقاشی کند، سازه‌ای که شینکل طراحی کرد و در پفاونینزل (جزیره طاووس) قرار داشت. هدف این بود که یک دولوحی به وجود آورد تا پادشاه بتواند به دخترش، همسر تزار روسیه، ارائه دهد. بلشن با توجه فراوان با این سفارش برخورد کرد، زیرا اهمیت شخصی قابل‌توجهی داشت. او با دقت این مطالعه قابل‌توجه را در کنار تولید طراحی‌های مقدماتی متعدد تولید کرد، با به ثبت رساندن نور فراوان خورشید که در فضا جریان دارد، روشن‌ کردن گل‌های استوایی و تداعی کردن آب و هوای معطر. حضور زنان شبستان منتظر در ترکیب‌بندی حس جذابیت عجیب آن را، که پیش‌تر توسط نقوش معماری هندی در میان صحنه تشدید شده، افزایش می‌دهد.

فکر کردم این صحنه می‌تواند در وسط زمستان کمی ما را گرم کند. :)

اگر به گل‌ها در هنر علاقه دارید، لطفا به مجموعه کارت پستال ۵۰ گل در هنر ما سر بزنید. :)

پ.ن: اگر حتی به نور خورشید و طبیعت بیشتری نیاز دارید، بیایید این باغ‌های زیبا در هنر را کشف کنیم!