Zelfportret met Aap

Meer dan de helft van Frida Kahlo's schilderijen zijn zelfportretten. In het bijzonder rond 1939, toen ze in scheiding lag met haar man, schilderde ze bijna alleen maar zichzelf. In al haar portretten probeert zij haar huidige stemming uit te drukken. In de Mexicaanse mythologie zijn apen de beschermheren van de dans, maar ze staan ook symbool voor lust. Hier zet de kunstenaresse het dier echter neer als een levend, teder en gevoelig wezen dat zijn arm beschermend om haar heen heeft geslagen. In dit zelfportret en ook in latere werken gebruikt Frida een claustrofobische achtergrond van een gesloten bladerengordijn om de afbeelding naar voren, richting de kijker, te duwen. Dit is een stijl die zij leende van een andere kunstenaar, Alfredo Ramos Martinez. Frida zei ooit: "Ik maak zelfportretten omdat ik zo vaak alleen ben, omdat ik de persoon ben die ik het beste ken."