Anjer, lelie, lelie, roos

De eerste inspiratiebron van Sargent voor het schilderij was een avondlijke boottocht over de Thames bij Pangbourne in 1885, toen hij Chinese lantaarns in de bomen zag hangen. Hij begon met Anjer, Lelie, Lelie, Roos toen hij logeerde in het huis van de kunstenaar Francis David Millet. De modellen voor de twee kleine kleine meisjes, Polly en haar zusje Dorothy, waren overigens de dochters van de kunstenaar Frederick Barnard. In dit schilderij onthult Sargent zijn cosmopolitische invloeden, en geeft hij toe aan Engelse pre-Raphaelite impulsen, terwijl hij vasthoudt aan de impressionistische “en plein air" techniek, die hij in Parijs leerde van zijn vriend Monet. Hij schilderde in de nazomers van 1885 en 1886 meestal buiten om de delicate schemering te vangen voordat het licht doofde in de avond. Anjer, Lelie, Lelie, Roos werd helemaal buitenshuis geschilderd, tijdens deze magische schemering en het is prachtig gecompliceerd. Het is een soort Tuin van Eden, een tuin vol met bloemen en gebladerte. Met de twee meisjes, die de lantaarns aansteken is het een beeld van kinderlijke onschuld.