Portret van Joseph Roulin

Joseph Roulin was een postbeambte in Arles en Van Gogh schilderde hem voor het eerst in de zomer van 1888, schitterend in zijn blauwe, met goud versierde postuniform en pet, zittend aan een tafel tegen een lichtblauwe achtergrond. De kunstenaar was gefascineerd door de fysionomie van Roulin. Het gezicht, dat hij als socratisch beschouwde vanwege de verkorte neus, was gekleurd met een hoge kleuring die Van Gogh toeschreef aan zwaar drinken en was versierd met een overvloedige peper-en-zoutbaard. Maar ook Van Gogh was ingenomen met het karakter van de man. Roulin was een fervent socialist, fel in zijn steun aan de linkervleugel van de Franse republikeinse politiek. Misschien nog belangrijker, voor de eenzame en geïsoleerde kunstenaar was Roulin ook de toegewijde vader van een groot gezin. Van Gogh schreef aan zijn broer Theo over zijn enthousiasme over 'het moderne portret', een foto die karakter geeft, niet door de imitatie van het uiterlijk van de geportretteerde, maar door het onafhankelijke, levendige leven van kleuren. Bij het nastreven van dit doel in de portretten die hij van Roulin schilderde, werd Van Gogh beïnvloed door de kunstenaars Honoré Daumier (voor zijn expressieve en karikaturale lijnen) en Eugène Delacroix (voor zijn kleurgebruik). Een andere, meer directe invloed kan Paul Gauguin zijn geweest, die in de herfst van 1888 met Van Gogh in Arles werkte. Gauguin drong aan op minder afhankelijkheid van observatie en meer vertrouwen op geheugen en intuïtie. Als je ooit van Movember hebt gehoord, is dit onze bijdrage aan de zaak. (Als je dat nog niet hebt gedaan, is het een jaarlijks evenement waarbij in de maand november snorren worden gekweekt om mensen bewust te maken van gezondheidsproblemen bij mannen, zoals prostaatkanker en andere vormen van kanker bij mannen en aanverwante liefdadigheidsinstellingen).