Heksen scène

In Paul Klee's schilderijen komen herhaaldelijk geheimzinnige en mysterieuze verschijnselen voor. Naast het afbeelden van mythologische fabeldieren en goden, maakte Klee ook talloze werken met wind-, water-, vuur- en aardegeesten. Deze bemiddelaars tussen de echte wereld en de andere wereld verschijnen af en toe ook in de vorm van goblins, heksen en demonen. Klee creëerde zijn figuren aan de hand van verhalen uit de oude mythologie, legendes en de sprookjeswereld, maar zette ze neer als vrolijke, ongehoorzame en ondeugende wezens in mensengedaante. Veel van de wezens die hij tegenkwam, werden via een fantistische metamorfose omgevormd tot zijn eigen wezens. Even ironisch was de manier waarop hij met spirituele of occultische manifestaties omging, die in München aan het begin van de 20e eeuw een bloeiperiode beleefden. Deze stad was niet alleen het centrum van Occultisch Onderzoek in Duitsland, maar ook de thuisbasis van Rudolf Steiner die in talloze voordrachten de theorie van de Theosofie progageerde en daarmee vele moderne kunstenaars beïnvloedde. Klee hield echter afstand van de Theosofie. Zijn houding tegenover geïnstitutionaliseerde religie werd ook gekenmerkt door skepsis en afstand. Aan de andere kant was hij, mede doordat hij aan een ernstige ziekte leed, heel erg bezig met de dood en het hiernamaals.