Salome danst voor Herodes

De kunst van Gustave Moreau onderscheidt zich van die van zijn realistische en impressionistische tijdgenoten in het negentiende-eeuwse Frankrijk, met name in de mystieke en raadselachtige kwaliteit van zijn schilderijen van bijbelse en mythologische onderwerpen. Hij wordt beschouwd als een belangrijke voorloper van de symbolistische en surrealistische bewegingen en zijn studenten waren onder meer Henri Matisse en Georges Rouault. Salome zorgde voor een sensatie toen het voor het eerst tentoongesteld werd  in Parijs op de Salon van 1876 en is misschien wel het belangrijkste werk van Moreau. Het is geschilderd tussen 1874 en 1876 en toont het bijbelse verhaal van de Joodse prinses Salome die danst voor haar stiefvader, koning Herodes en haar moeder, Herodias. In zijn roman À rebours uit 1884 beschrijft de Fransman Joris-Karl Huysmans de afbeelding van Salome op het schilderij van Moreau: "Ze was niet langer slechts het dansende meisje dat een kreet van lust en begeerte afdwingd van een oude man door de wulpse kronkels van haar lichaam; die de wil verbreekt, de geest van een koning beheerst door het schouwspel van haar trillende boezem, deinende buik en zwaaiende dijen; ze werd nu in zekere zin geopenbaard als de symbolische incarnatie van de wereldoude ondeugd, de godin van de onsterfelijke hysterie, de vloek van schoonheid verheven boven alle andere schoonheden door de cataleptische spasme die haar vlees roert en haar spieren stalen, - een monsterlijk Beest van de Apocalyps, onverschillig, onverantwoordelijk, ongevoelig, vergiftigend."