William Blake
De Openbaring, het laatste boek van het Nieuwe Testament, bevat een reeks waarschuwingen aan christenen om hun geloof te handhaven en te bewaken, en vertelt vervolgens een reeks allegorische episodes die de gevolgen van geestelijke afvalligheid aantonen. Blake's "The Great Red Dragon and Woman Clothed in the Sun" illustreert passages die een "een enorme rode draak met zeven koppen en tien horens en zeven kronen op zijn hoofden" beschrijven die neerdaalt op "een vrouw bekleed met de zon, met de maan onder haar voeten en een kroon van twaalf sterren op haar hoofd.” De draak vertegenwoordigt Satan. Zijn missie is om wraak te nemen op de vrouw die het leven heeft geschonken aan een volgeling van God die het christelijk geloof zal verspreiden.
Zonlicht baadt het figuur van de vrouw en vangt in het halve maansikkeltje waarop ze rust. Duisternis en schaduw vullen de lucht daarboven als een onweerswolk terwijl de vleugels van de draak een grote wind doen waaien en haar haar als een vlam omhoog vegen. Beneden overweldigt een opkomende zondvloed, aangeroepen door de draak en bedoeld om de vrouw te verzwelgen, de figuren van ongelukkige zielen. Terwijl de duivel zweeft om getuige te zijn van haar ondergang, schenkt God haar vleugels die haar in veiligheid brengen. Maar het krachtige beeld van de uitgestrekte armen van de draak en de hare die in spiegelbeeld naar elkaar buigen, suggereert dat goed en kwaad een dualiteit zijn, zoals de donkere en lichte kanten van de maan, in plaats van volledig onafhankelijke krachten.
De aarde zal opengaan om het water op te slokken, en de verijdelde draak zal wegvliegen om oorlog te voeren tegen het nageslacht van de vrouw, de volgelingen van God. Voor Blake is het spirituele kracht - de zuiverheid en goedheid die de vrouw vertegenwoordigt - die altijd de overhand heeft, hoe afschuwelijk de omstandigheden ook zijn.