Jan van Eyck
Het portret van Man met de Blauwe Kaproen (voorheen bekend als Portret van een Juwelier of Man met een Ring) is een erg klein olieverf-op-paneel werk van een onbekende man geschilderd door Jan van Eyck, één van de Vlaamse Primitieven. Het schilderij is in opdracht gemaakt rond 1430. Het bevat een aantal typische Van Eyck elementen die vaker terugkomen in zijn seculiere werken, zoals een enigszins vergroot hoofd; een donkere, vlakke achtergrond; een enorm oog voor detail wat is terug te zien in het gezicht (baardharen) van de man en optische illusies.
Ten tijde van de Noordelijke Renaissance was het niet gebruikelijk dat kunstenaars hun werken een titel meegaven en zoals dat gaat met werken waarvan de identiteit van de geportretteerde verloren is geraakt, heeft ook dit werk een aantal algemene titels gehad in de voorbije jaren. Men heeft lang gemeend dat de ring die de man in zijn rechterhand houdt, duidde op het feit dat het een juwelier of goudsmid betrof. Vandaar dat het werk lange tijd een titel droeg in die richting. Tegenwoordig wordt er ook rekening mee gehouden dat de ring mogelijk wijst op een verloving. Vandaar dat de historici en publicaties tegenwoordig in hun titelomschrijving verwijzen naar de kleur en vorm van het hoofddeksel.
Het werk werd in de late 19de eeuw toegeschreven aan Van Eyck. Deze toeschrijving werd lang door verschillende kunsthistorici betwist. Tot in 1991 het werk schoongemaakt werd en onderzoek met infraroodtechniek aantoonde dat de ondertekening en de manier waarop de olieverf gebruikt was onmiskenbaar Van Eycks werk was.