Studie voor Judith II

Omdat Gustav Klimt al tijdens zijn leven Oostenrijks beroemste levende artiest was, kon hij zich veroorloven zich te omringen met jonge, mooie modellen - bij wie hij twaalf onwettelijke kinderen zou hebben verwekt. Zodra hij hield van een pose die een model aannam maakte hij een sketch. Met die vele potloodstudies plande hij zorgvuldig zijn portretten en symbolistische werken. Door die werkwijze wou hij alle mogelijke varianten uitproberen van een bepaalde houding met als doel de best mogelijke positie op het canvas te brengen. Zijn grafisch werken waren in Klimt's oeuvre bedoeld als voorbereidende sketches en ze kunnen vaak heel erg verschillen van de vorm waar hij uiteindelijk bij uitkwam. Zo'n werkwijze is evident in deze studie voor het schilderij Judith II - het uiteindelijke werk, dat vandaag in het Galleria d'Arte Moderna in Venetië hangt, bevat geen suggestie van de vurige, energieke beweging die je ziet in deze voorbereidende studie.  Niettemin is het beginpunt van het werk dat Klimt uiteindelijk schilderde blijkbaar een afbeelding van een Flamenco danseres die ogenschijnlijk over het papier naar voor treedt met snelle, dansende passen. Klimt benadrukt uitdrukkelijk het contrast tussen haar witte, naakte schouders en de zwarte dansjurk, versierd met rode rushes. Dit is één van de weinige werken op papier die Klimt in kleur uitvoerde. Ik hoop dat het geen verrassing voor u is dat we morgen de finale, olieversie van Judith II voorstellen :).