Mevrouw Desbassayns de Richemont en haar zoon.

Aanvankelijk werd dit portret toegeschreven aan Jacques-Louis David, de vooraanstaande neoklassieke schilder. Maar tegenwoordig weten we dat Marie Guillelmine Benoist, zijn leerlinge, de kunstenaar was. David gaf les aan een vrij groot aantal vrouwelijke kunstenaars, waarvan het werk aan het publiek werd getoond in de Salon, die vóór de Franse revolutie inzendingen van vrouwen zeer sterk had beperkt. Benoist was een van zijn beste leerlingen. Dit portret van Jeanne Eglé Fulcrande Catherine Mourgue en haar zoon werd waarschijnlijk  tentoongesteld in de Salon van 1802. In 1799 was zij door haar huwelijk deel gaan uitmaken van de familie Desbassayns, die haar enorme rijkdom te danken had aan de suiker- en koffieplantages op het eiland Réunion, ongeveer 720 km van Madagascar. De familie bezat daar vanaf het eind van de 17e eeuw tot de Franse afschaffing van de slavernij in 1848 een enorm groot leger van tot slaaf gemaakte arbeidskrachten.

PS Als je graag meer wilt weten over vrouwelijke beeldende kunstenaars, die vaak over het hoofd werden gezien in de kunstgeschiedenis, kijk dan eens naar onze ansichtkaarten en notitieboeken met hun werk in onze DailyArt Shop.

PPS Marie Guillelmine Benoist was zeker niet de enige vrouwelijke kunstenaar waarvan het werk werd toegeschreven aan mannelijke tijdgenoten. We willen je graag voorstellen aan vijf andere vrouwelijke beeldende kunstenaars waarvan het werk ten onrechte werd toegeschreven aan mannen. Hier kun je ook lezen over de gecompliceerde relatie tussen de twee talentrijke kunstenaars Constance Mayer en Pierre Prud'hon. Ook Mayers werk stond in de schaduw van dat van haar mannelijke partner.