Tarwevelden met Reaper, Auvers

Vincent van Gogh was gefascineerd door de tarwevelden die zich uitstrekten boven Auvers-sur-Oise, de stad ten noorden van Parijs waar hij de laatste twee maanden van zijn leven doorbracht. Hij schilderde in zijn laatste dagen veel uitzichten op deze velden, waaronder dit landschap met een maaier die het gouden graan snijdt terwijl de gestapelde schoven zich terugtrekken naar een dorp en verre blauwe heuvels. Hij schilderde in de buitenlucht in directe reactie op het landschap, zoals veel impressionisten deden. In de kunst van Van Gogh is de kleur echter brutaler en minder genuanceerd; de penseelstreken zwaarder, regelmatiger en duidelijker; de vormen en ruimtes vrijer vervormd; de ritmes courant en nadrukkelijk. Hij probeerde uit te drukken wat voor hem het essentiële karakter van het landschap was, maar ook om, zoals hij het ooit zei, te 'ontwarren' wat hij begreep en voelde van de 'expressie en ziel' van de natuur - om 'een meer verheffende en troostende natuur' op te roepen. dan een enkele korte blik op de werkelijkheid ... ons kan laten waarnemen." Hoewel geïnspireerd door de observatie van zijn directe omgeving, zag Van Gogh ook symbolische betekenissen in de korenvelden en in de figuur van de maaier; en sublieme, bijna religieuze emoties. Terwijl hij een eerder schilderij van een maaier besprak, legde hij in een brief aan zijn broer Theo uit: "Ik zie in hem het beeld van de dood, in de zin dat de mensheid misschien het koren is dat hij aan het oogsten is ... Maar er is niets droevigs aan deze dood , het gaat zijn weg op klaarlichte dag met een zon die alles overspoelt met een licht van puur goud ... het is een beeld van de dood zoals het grote boek van de natuur erover spreekt ...."