Richard E. Miller
De Amerikaans schilder Richard Edward Miller begon waarschijnlijk in 1909 in Giverny (Frankrijk) te experimenteren met een impressionistische stijl. Net als zijn vriend Frederick Frieseke gebruikte hij zijn vrouw vaak als model en soms schilderende hij ook zijn dochtertje Elsbeth, die in juni 1909 in Giverny was geboren. De schilderijen die Miller in Giverny maakte werden alom bewonderd door zijn tijdgenoten om hun sprekende kleuren, de krachtige penseelvoering, het levendige scala van kleuren en vormen en hun decoratieve uitstraling. Zelf verklaarde Miller in 1912 dat 'de opdracht van de kunst niet ligt in het vertellen van een echt verhaal, maar in het overbrengen van een aangename optische sensatie.'
Gedurende zijn verblijf in Giverny gebruikte Miller het liefst zachte pastelkleuren. Lichte tinten roze, groen en blauw, maar ook paars en bruinachtig goud waren dominant in zijn verfijnde kleurenschema. Ook zijn achtergronden bestaan vaak uit subtiel naast elkaar geplaatste contrasterende en complementaire kleuren. De kunstenaar liet zijn modellen vaak poseren in weelderige robes. Millers schilderijen worden gekenmerkt door een groot gevoel voor formele vormgeving. Hierin herkennen we de invloed van het post-impressionisme. Hij was uitermate deskundig in de chemie van het schilderen. Hij gebruikte zijn expertise om een zeer persoonlijke techniek te ontwikkelen. Zijn leerling Frederick K. Detwiller merkte op dat 'hij aan zijn schilderijen begon op absorberend katoen, hetgeen grote gelijkenis toonde met een waterverfschilderij. Hij bracht dunne veegjes pigment aan en voegde tot slot talrijke lagen krachtige kleuren toe.'