Wanneer ga je trouwen

Paul Gauguin gaf zijn Europese bestaan op om zich in Tahiti aan het primitivisme te wijden en hij schilderde er schitterende werken zoals Nafea Faa Ipoipo [Wanneer ga je trouwen?] uit 1892. Zijn leven stelt ons voor een interessant probleem: de vraag van de waarde van vandaag versus de waarde van morgen. 

Wij gaan er allemaal van uit dat onze daden niet zinloos zijn - dat er een plan is waarvoor wij verantwoordelijk zijn en dat onze daden belangrijk zijn om dat plan te verwezenlijken. Aangezien jij een rationele en weldenkende persoon bent, zal ik jou waarschijnlijk geen zinloze dingen zien doen die niets te maken hebben met je smaak of je doelstellingen! Wij mensen hebben de neiging om eerst te handelen en dan pas onze daden te rechtvaardigen door ze in te passen in een of ander doel ("Waarom was ik zo onbeleefd tegen haar? Oh ja, ze is eigenlijk een beetje een snob en dat zal haar op haar plaats zetten.") of, als we echt rationeel genoeg zijn, om alleen te handelen - in goede of slechte zin - volgens het "plan" ("OK. Ik ga geen president worden dus ik ga gewoon koekjes halen omdat ik koekjes lekker vind..."). Wij rechtvaardigen onze tijd, inspanningen en opofferingen om er later, eens het doel, het plan of de doelstelling is bereikt, profijt van te hebben. Meestal maken we de waarde van vandaag ondergeschikt aan de waarde van morgen, maar het gaat er altijd om dat we iets waardevol vinden. 

Wat gebeurt er dan, wanneer wij handelen op een manier die voorrang geeft aan de waarde van vandaag in plaats van die van morgen? Lopen we dan een groot risico dat we alleen maar het doel vervullen van een of andere waardeloze waarde? Maakt een toekomstige waarde de acties die eraan voorafgingen zinloos? Of telt de weg - het pad - als een waarde op zich? Ik worstel HEEL erg met deze vraag: wat is de waarde van het behalen van een graad in de rechten als ik niet zeker weet of ik mijn beroep wel zal willen uitoefenen als ik die graad eenmaal heb? Het werk van Gauguin, zijn leven en de marktwaarde van zijn kunst na zijn dood roepen een soortgelijke vraag op, iets wat ik het "Gauguin-dilemma" zal noemen. 

Achterhaal de waarde van dit schilderij voor Gauguin aan de hand van deze feiten: dit schilderij is in 2015 verkocht als een van de duurste schilderijen ooit (300 miljoen dollar); op het moment dat het voor die hoge prijs werd verkocht was de schilder overleden en tijdens zijn leven had hij het niet voor 1500 frank in consignatie kunnen verkopen; het werd geschilderd in Tahiti, waar hij naartoe was gereisd om het primitivisme na te streven, maar hij trof er een plek die beïnvloed was door de Franse en Europese cultuur (zijn biograaf Belinda Thomson merkt op dat hij "teleurgesteld" moet zijn geweest); het is een prachtig schilderij; hij besloot full-time te gaan schilderen na zijn faillissement en na een carrière als succesvol zakenman; hij kreeg zeker erkenning voor dit revolutionaire werk, maar dat gebeurde pas na zijn dood... 

Ik denk dat je begrijpt wat ik bedoel met het dilemma. Stuur ons een mail als je een idee hebt hoe dit dilemma op te lossen.

Artur Deus Dionisio