Vandaag is de geboortedag van Jean Auguste-Dominique Ingres (1780), een van mijn favoriete schilders. Ingres, een student van David, verspreidde tijdens zijn lange en succesvolle carrière de neoclassicistische esthetiek van zijn leermeester. Drie principes stonden centraal bij Ingres: het belang van lijnen (tegenover kleuren), de studie van antieke beeldhouwkunst en de waarde van het schilderen met een levend model. Via het expressieve gebruik van lijnen om vorm te geven beheerste hij deze principes tot in de puntjes. Ingres blonk uit in één gebied: portretschilderkunst. In zijn tijd werd fotografie populair, maar hij wordt vaak de laatste meester van het portret genoemd - hoewel hij een hekel had aan het schilderen van portretten.
Madame Moitessier, dochter van een rijke regeringsambtenaar en echtgenote van een handelaar in kant, wordt afgebeeld tegen een magenta damast achtergrond, al zien we enkel 2/3 van haar lichaam. Ze draagt een zwarte velouren avondjurk met een witte kanten rand aan de bovenkant die bedekt is door een zwarte kanten sjaal. Haar huid en de zwarte avondjurk neutraliseren de glinsterende juwelen. Het oppervlak is fijn afgewerkt en de penseelstreken bijna onzichtbaar.
Ingres simplificeerde de gelaatskenmerken van Madame Moitessiers en dit roept een Grieks-Romeinse ideaal op. Haar kapsel en de rozenkrans die ze draagt onderstrepen de symmetrie en de perfecte ovale vorm van haar gezicht. Haar lichaam bevat niet veel dimensie en dit benadrukt dat de relatie tussen figuur en grond een spel is van lijnen en vormen. Door de te spelen met de curvilineaire mogelijkheden van het vrouwelijk lichaam heeft Ingres Madame Moitessier getransformeerd tot een monumentale visie van ideale schoonheid.