Vincent Van Gogh
Waarom tonen we zelfportretten? Omdat Van Gogh's tientallen zelfportretten een belangrijk onderdeel vormden van zijn oeuvre als schilder. Hoogstwaarschijnlijk geven Van Gogh's zelfportretten het gezicht weer zoals het verscheen in de spiegel die hij gebruikte om zijn gezicht weer te geven, d.w.z. zijn rechterkant op de afbeelding is in werkelijkheid de linkerkant van zijn gezicht. Van Gogh wilde graag oefenen in het schilderen van portretten, maar kon zich meestal geen modellen veroorloven. In plaats daarvan kocht hij dus een goede spiegel en gebruikte zichzelf als onderwerp.
Later schreef hij aan zijn broer Theo: '... als ik de kleuring van mijn eigen hoofd kan schilderen, wat niet zonder moeite gaat, dan zal ik zeker ook de hoofden van de andere kerels en vrouwen kunnen schilderen'. Dit schilderij van de kunstenaar met zijn pijp is schetsmatig en een beetje onhandig. Toch is het een spectaculair voorbeeld van de verbazingwekkend snelle vooruitgang die Van Gogh in Parijs boekte. Het summiere palet en de losse penseelvoering verraden de invloed van de impressionisten. De kiel, de hoed en de achtergrond bestaan uit grote, omlijnde kleurvlakken, terwijl het gezicht en de baard gedetailleerder zijn opgebouwd in verschillende tinten. Vaak wordt aangenomen, gezien de lichte, zonnige kleuren en de breedgerande strooien hoed, dat dit zelfportret in Arles werd gemaakt. In werkelijkheid werd het geschilderd tijdens een Parijse winter, kort voordat Vincent naar het warmere zuiden vertrok.