Vier danseressen

Degas bestudeerde zijn favoriete onderwerp, balletartiesten, in honderden werken. Vier danseressen, een van de grootste en meest ambitieuze van zijn late werken, bestaat in verschillende varianten die verschillende soorten en gradaties van modificatie vertonen. Terwijl Degas elders in het schilderij beschrijvende details onderdrukte, geven nadrukkelijke donkere lijnen vorm aan de hoofden en armen, waarmee hij de formele bezorgdheid van de kunstenaar onderstreept. Theatrale verlichting over de artiesten buiten het toneel kleurt de figuren opnieuw en creëert een eenvoudig kleurenschema van complementaire rood-oranje en groene tinten. Twee van de figuren herhalen poses van een model dat voorkomt in een unieke set van drie fotografische negatieven. De originele platen, die tussen ongeveer 1895 en 1898 werden gemaakt, zongen in kleuren die omgekeerd lijken op de oranjes en groenen in Vier danseressen. Degas bezat de fotografische platen en kan zelfs de foto's hebben genomen. Hetzelfde model, het haar opgestoken op haar hoofd en de gelaatstrekken onduidelijk of verborgen, poseerde voor alle drie de foto's, en de vier danseressen op het schilderij lijken op haar. Eadweard Muybridge's opeenvolgende foto's kunnen ook van invloed zijn geweest op de opstelling van de vier dansers, met name zijn boek uit 1887, Animal Locomotion. Hun poses, een opeenvolging van voorbereidende gebaren, stellen een opeenvolging van ingewikkelde bewegingen voor.