Girlie Show

Na zijn studententijd waren alle naakten van Hopper vrouwen. In tegenstelling tot kunstenaars in het verleden, die het vrouwelijk naakt schilderden om de vrouwelijke vorm te vereren en om vrouwelijke erotiek te benadrukken, zijn Hopper's naakten alleenstaande vrouwen, die psychologisch kwetsbaar zijn. Een gedurfde uitzondering is "Girlie Show," waarin een roodharige striptease danseres over een toneel schrijdt onder beleiding van musici in de orkestbak. Girlie Show was geïnspireerd door Hopper's bezoek aan een kluchtige voorstelling een paar dagen eerder. De vrouw van Hopper, poseerde zoals gebuikelijk voor het schilderij en noteerde in haar dagboek: "Ed begint aan een nieuw doek — een burleske vrouw, die een stiptease doet — en ik poseer poedelnaakt voor het fornuis - niets meer aan dan hoge hakken en poserend in een loterijdans. 

Jo stond model voor al de vrouwen in de schilderijen van Hopper. Zij was betrokken bij de naamgeving van en het fantaseren over de karakters in zijn schilderijen. Zij speelde zodoende een cruciale rol in het kostelijke drama van zijn verbeelding en hielp hem bij het vertalen van haar beeltenis in een van zijn fantasieën. Jo was een voormalig actrice en stelde Edward in staat te functioneren als een regisseur, die zijn favoriete actrice vele rollen gaf om te spelen. Zij hielp hem ook bij het kopen van de attributen en wilden zijn schilderijen opzetten.  Jo kon bijvoorbeeld jong of oud lijken, verleidelijk of ongeïnteresseerd. De erotiek van "Girlie Show," een schilderij van een burleske stripper met kegelvormige borsten en helder rode tepels, die haar publiek plaagt door met een blauw kledingstuk te zwaaien dat ze al heeft uitgetrokken, is zowel voor de hand liggend als gericht. De voorbereidende schetsen onthullen hoe Hopper Jo's bescheiden vormen en verouderende trekken omzette in de flinke zwoele roodharige vrouw op het schiderij. Hopper, die zich moet hebben geïdenficeerd met de mannelijke figuren in het publiek, toont deze vrouw als begeerlijk, maar onbereikbaar, te beschouwen op afstand.  

Als hem werd gevraagd waarom hij bepaalde onderwerpen boven andere koos, antwoordde Hopper:  "Ik weet het niet precies, tenzij het betekent dat ik geloof dat ze beste middelen zijn  voor een synthese van innerlijke ervaringen. Grootse kunst is een uiterlijke uitdrukking van een innerlijk leven in de kunstenaar en dit innerlijke leven zal resulteren in zijn persoonlijke visie op de wereld... Het innelijke leven van een mens is een uitgestrekt en gevarieerd rijk."