Cupido maakt zijn boog

De inspiratie voor dit schilderij gaat wellicht terug tot een beeldhouwerk, dat de Italiaanse maneristische schilder Parmigianino (Francesco Mazzola) gezien zou kunnen hebben in 1530 in de Grimani collectie, in Venetië. Het schilderij toont Eros (ook bekend als Amor of Cupido), geschilderd in een sculpturale pose. Het thema van het schilderij is waarschijnlijk afgeleid van de noties uit de late oudheid, waarin Eros (liefde) Himerros (sexuele lust) and Pothos (verlangen) een erotische driehoek vormen. Tijdens de renaissance, werden deze rollen geherdefinieerd als hemelse en aardse liefde.  Parmigianino geeft commentaar op de moeilijkheid om te kiezen tussen deze twee vormen van liefde. 

Het werk komt voor op de inventarislijst van Francesco Baiardo van Parma, die een vriend en beschermheer van Parmigianino was. De kunstbiograaf uit de late renaissance, Giorgio Vasari, schrijft dat Baiardo de "Cupido che fabbrica di sua mano un arco" in opdracht had gegeven ("Arco" kan ook worden vertaald als "boog"). Het schilderij werd geërfd door Marcantonio Cavalca en ging later naar Antonio Pérez, staatssecretaris voor Philips II van Spanje, die hem mee nam naar Spanje. In 1579 viel Pérez in ongenade, en was gedwongen om het schilderij te verkopen aan een gezant van Rudolf II, Heilig Rooms Keizer. De verkoop werd echter geblokkeerd door de Spaanse kroon, waarna het werd aangekocht en in 1603 in Praag belandde, samen met  Correggio's Jupiter en Io and Ganymede ontvoerd door de Adelaar. Het werd in 1631 overgebracht naar de Weense Schatzkammer.