Jacques-Louis David
David was begonnen met de Leonidas in Thermopylae in 1798 als een begeleidend stuk voor De Interventie van de Sabine Vrouwen. Het werd echter veel later afgerond, in 1814. Het onderwerp is Leonidas, koning van Sparta, die in 480 v. Chr. de pas bij Thermopylae verdedigde tegen het binnenvallende Perzische leger van Xerxes. Ze waren flink in de minderheid en Leonidas en zijn 300 zorgvuldig uitgekozen vrijwilligers werden gedood. Maar dat gebeurde nadat hun heroïsche verdediging voor het veilige vertrek van de Griekse vloot had gezorgd.
In het uiteindelijke schilderij rennen twee soldaten aan de rechter kant van het schilderij naar hun wapens, die aan de takken van een eikenboom hangen, terwijl de schildwacht de wapenroep blaast. Leonidas zit op een rots met zijn gezicht naar de toeschouwer en overdenkt het lot van hemzelf en zijn soldaten. Aan zijn rechter kant zit Agis, de broer van zijn vrouw, die naar zijn aanvoerder kijkt voor instructies. Om het vurige patriottisme van de Spartanen te benadrukken, voegt David nogmaals een ode toe. Achter Leonidas hangen drie jonge soldaten kransen boven twee altaren op. Deze altaren zijn gewijd aan Hercules en Aphrodite.
Aan beide kanten van Leonidas zijn twee erg jonge krijgers afgebeeld. Ze zijn nauwelijks ouder dan jongens en één van hen bindt zijn sandaal vast terwijl de ander afscheid neemt van zijn oudere vader. Leonidas had geprobeerd om de twee jonge mensen van het slagveld te houden door hen de opdracht te geven een boodschap over te dragen, maar ze weigerden om te gaan. Misschien is deze niet afgeleverde scrol gedeeltelijk zichtbaar bij de voeten van Leonidas. Er staat in het Grieks op: 'Leonidas, zoon van Anaxandrides, Koning van de Gerousia (de Spartaanse Raad van de Ouderen). Groeten.'
De laatste offers zijn gemaakt en al deze mannen zijn klaar om te sterven voor de glorie van Sparta. In de achtergrond zie je de lange rij bagage met de bezittingen die ze niet meer nodig hebben in deze wereld. Linksboven klimt een soldaat de rots op om de aangrijpende boodschap met de achterkant van zijn zwaard in de rots te kerven.