Portret van een jong meisje

Petrus Christus voltooide Portret van een jong meisje vlak voor zijn dood. Het markeert een belangrijke stap vooruit in de toenmalige portretschilderkunst. Het meisje is geplaatst in een luchtige, driedimensionele, realistische omgeving; zij kijkt de beschouwer aan met een onbestemde gelaatsuitdrukking -gereserveerd, maar tegelijkertijd intelligent en waakzaam. De portretten van Christus zijn de eerste in de Nederlandse schilderkunst die het model  in een concrete ruimtelijke omgeving tonen, hetgeen sterk bijdraagt aan hun zeggingskracht. Noch Robert Campin, noch Jan van Eyck waagden zich eraan hun modellen in een passende omgeving te plaatsen.

Het meisje heeft een blanke huid, amandelvormige, enigszins Oost-Aziatische ogen en een schalkse mond. Ze beantwoordt aan het gothische ideaal van langgerekte gelaatstrekken, smalle schouders, strak opgestoken haar en een bijna onnatuurlijk hoog voorhoofd als gevolg van het stevig achterover gekamde haar dat aan de voorkant is geëpileerd.

Ze draagt kostbare kleding en juwelen en maakt een uitermate elegante indruk. Ze kijkt vanaf  het doek met een schuine, maar ook zelfbewuste en doordringende blik die door sommige historici als irritant werd omschreven. Haar hoofdbedekking is een variant op de atour (ook wel: hennin) met platte bovenkant, die destijds geliefd was aan het Bourgondische hof. Christus schilderde het meisje als aristocrate, arrogant, verfijnd en uitnemend gekleed.

Help ons en doneer, zodat we de nieuwe versie van DailyArt deze herfst kunnen uitbrengen: http://support.getdailyart.com