Uitzicht op de Tuinen van de Villa Medici, Rome

Dit schilderij is behoorlijk merkwaardig. Landschapsschilderijen waren erg uitzonderlijk in de Spaanse schilderkunst van deze periode; de meeste opdrachten waren voor religieuze werken of portretten. Velázquez was dus redelijk afgezonderd van de reguliere landschapsskunst uit Frankrijk en Italië zoals die van Claude Lorrain of Poussin, wat zijn schets in olieverf, in tegenstelling tot een traditioneel doek geschilderd op een ezel, opmerkelijk maakt. Met die vernieuwing was hij 200 jaar vooruit op de impressionisten door voor een landschap als onderwerp te kiezen en interesse te tonen in het licht.

Talloze kunstcritici hebben dan ook opgemerkt dat het licht en de lucht de hoofdpersonages zijn in deze doeken. En over de eeuwen is ook herhaaldelijk geconcludeerd dat ze proberen een speficiek moment te vatten, of met andere woorden, de precieze atmosfeer te beschrijven. Ook interessant is dat Velázquez een palladiaans raam afbeelt; dat is een architecturale structuur die bestaat een centrale opening met een gebogen die geflankeerd wordt door twee openingen met een bovendorpel.