De parkbank

Terugkijken tijdens de herfst van iemands leven is het thema van dit (veronderstelde) autobiografische schilderij van de Afro-Amerikaanse kunstenaar Horace Pippin. Hoewel het een vredig, contemplatief schilderij is, is "de parkbank" getint van verdriet. Het werd geschilderd in het jaar van de dood van Pepijn op 58-jarige leeftijd. Een autodidactische kunstenaar uit Pennsylvania (VS), hij begon te schilderen als therapie, na de Eerste Wereldoorlog. Pepijn was lid van het 369e regiment, de eerste Afro-Amerikaanse infanteriedivisie. ingezet in Europa. Ze stonden bekend als de Harlem Hell Fighters vanwege de extreme omstandigheden waaraan ze werden blootgesteld. Tijdens zijn dienstplicht hield Pepijn een dagboek bij, geïllustreerd met potloodschetsen. Hij zei later dat de oorlog "alle kunst in mij naar boven bracht". Een maand voor de wapenstilstand brak een kogel van een Duitse sluipschutter de rechterschouder van Pepijn, waardoor hij permanent invalide werd. Elf jaar later begon Pepijn aan zijn eerste schilderij, een scène uit de oorlog, als zowel fysieke als emotionele therapie. Hij gebruikte zijn linkerhand om zijn rechterarm en hand te ondersteunen en te bewegen waarin hij een penseel greep. Het was een pijnlijk en vervelend proces. In de daaropvolgende jaren creëerde Pippin een aantal sombere schilderijen met deze techniek met behulp van weggegooide huisverf en gebruikte penselen. Op 49-jarige leeftijd, na acht jaar zonder erkenning, werd Pippins werk ontdekt door een lokale kunstenaar, de gevierde illustrator N.C. Wyeth, tijdens een kunsttentoonstelling in de stad. Niet lang daarna werden de schilderijen van Pepijn opgenomen in een reizende tentoonstelling en kreeg hij brede erkenning. Mensen waren gefascineerd door zijn weergave van het Afro-Amerikaanse leven, en zijn schilderijen werden gekocht door rijke verzamelaars, Hollywood-beroemdheden en musea.

Pepijn was een ongetrainde kunstenaar, maar ondanks de platte, vereenvoudigde afbeeldingen hebben zijn schilderijen een emotionele intensiteit in hun directheid. 'Als ik klaar ben met een foto, heb ik er alles in gestopt wat ik te geven heb', dacht hij. De onderwerpen van zijn schilderijen weerspiegelen vaak dingen die zijn leven hebben beïnvloed: de oorlog, het gezin, de gemeenschap en de religie. Hij creëerde ook verschillende historische schilderijen, waaronder drie van de beroemde abolitionist John Brown. Helaas eiste de opkomst van roem zijn tol van het leven van Pepijn. Er was druk om meer en betere schilderijen te maken, waardoor hij zwaar ging drinken, zijn vrouw leed aan lichamelijke en geestelijke gezondheidsproblemen en zijn huwelijk mislukte. Hoewel Pepijn een erfenis van bijna 140 schilderijen en tekeningen heeft nagelaten, is "de parkbank" een aangrijpend portret van een bescheiden man wiens kunst uit het hart kwam.

- Martina